W dniach 19–20 listopada 2015 roku odbyła się VI Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców pt. »Grywalizacja mediów«, czyli o zmianach w komunikacji społecznej oraz V edycja warsztatów metodologicznych.
Gry są stare jak świat. Archeolodzy odnajdują ich planszowe wersje pod każdą szerokością i długością geograficzną. Dzięki Herodotowi z Halikarnasu i jego wspaniałemu dziełu – Historiae – wiemy, że bynajmniej nie służyły one tylko zabawie. Wystarczy wspomnieć jedno z podań dotyczące Lydów. Król Atys, odkrywając, że ziemia, którą włada, nie jest w stanie wyżywić wszystkich jej mieszkańców, postanowił podzielić poddanych na dwie grupy. Na czele jednej stanął on sam, drugiej przewodniczył jego syn – Tyrren. Władca Lydii postanowił, że jedna z grup musi opuścić ojczyznę i szukać szczęścia gdzie indziej. Jednakże aby ta dramatyczna decyzja mogła zostać zaakceptowana przez wszystkich, ustalił następującą regułę: kto wygra grę w kości, ten pozostaje w ojczyźnie. I tak ojciec zwyciężył, a może raczej ograł syna, który musiał opuścić ojczyznę ze swoimi poddanymi. Nie potrzeba było ani igrzysk, ani okrutnych bitew czy też krzywdzącej decyzji o masowym wygnaniu połowy pobratymców. Tyrren opuścił ojczyznę i najprawdopodobniej osiedlił się w Italii, dokładnie w Umbrii, w miejscu, w którym żyli tajemniczy Etruskowie, którzy mogli przecież wywodzić się właśnie od starożytnych Tyrrenów. Ta anegdota pokazuje, że gry i zabawy są wpisane w kulturę człowieka, a niekiedy mogą stanowić kluczowy punkt odniesienia w najważniejszych decyzjach, jakie przychodzi nam podejmować w trakcie życia.
W dniach 20–21 listopada 2014 roku odbyła się V – jubileuszowa – Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców pt. Internetowość mediów masowych w czasach mediamorfoz, cyfryzacji i konwer-gencji – nowa ekologia mediów oraz IV edycja warsztatów metodologicznych.
We wstępie do jednej ze swoich ostatnich książek – Nowa ekologia mediów. Konwergencja a metamorfoza [2011] – wybitny medioznawca, śp. dr Karol Jakubowicz, z właściwym sobie dystansem stwierdził, że wieszczony od kilku lat nieuchronny upadek mediów masowych, w szczególności prasy, jest mocno przesadzony. Zestawił poglądy zarówno obrońców tzw. starych mediów, jak i tych, którym można zarzucić technomiopię, a więc skłonność do przeceniania krótkofalowego oddziaływania nowej technologii i nieumiejętność przewidzenia długofalowych efektów. Rzeczone rozważania doprowadziły go trzech kluczowych dla współczesnych mediów pojęć: media-morfozy, cyfryzacji oraz konwergencji.
W dniach 21–22 listopada 2013 roku odbyła się IV Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców pt. Metodologia w służbie teorii? U źródeł projektów badawczych medioznawców oraz III edycja warsztatów metodologicznych. Zostały one poświęcone procesowi konceptualizacji przez medioznawców wybranych problemów badawczych w ramach nowej-starej dyscypliny – nauk o mediach – wpisanej w rejestry decyzją Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sierpniu 2011 r.
Zastanawialiśmy się nad tym, w jaki sposób polscy badacze mediów projektują własne badania. Skąd w ogóle czerpią pomysły na projekty badawcze? Czy w tych poszukiwaniach zadają sobie pytania o ważność (przydatność) i weryfikowalność (możliwość zbadania) wybranych problemów badawczych? Jeśli tak, to jakie kryteria przyjmują dla tych rozważań? Skąd przekonanie, iż jedno zagadnienie jest ważniejsze od innego oraz jak można ocenić stopnień weryfikowalności problemu badawczego? Gdzie badacze szukają inspiracji? W jaki sposób dookreślają problem badawczy i jak stawiają pytania badawcze? Jak przebiega proces przekształcania pytań badawczych w hipotezy badawcze? Wreszcie – czy problem badawczy w procesie konceptualizacji zostaje wpisany w określoną teorię, którą badacz będzie w ten sposób weryfikował, czy też może to projekt badawczy i jego ustalenia będą dopiero przesądzać o sytuowaniu badania względem określonej perspektywy teoretycznej?
W dniach 22–23 listopada 2012 roku odbyła się III Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców pt. Nowe media. Nowe problemy i metody badawcze? oraz II edycja warsztatów metodologicz-nych. Badacze mediów zostali zaproszeni do refleksji nad „nowymi mediami” – traktowanymi z jednej strony jako przedmiot badań, z drugiej zaś jako narzędzie badawcze, które pozwala np. dokładniej poznać fanów określonych marek, zespołów muzycznych czy też produkcji telewizyjnych, którzy – jak się okazuje – chętnie dzielą się swoimi opiniami choćby w przestrzeni mediów społecznościowych.
Internet, czyli portale, serwisy, wortale, witryny, blogi, fora, mikroblogii, konta społecznościowe, wyszukiwarki, aplikacje, programy, gry etc. czyli wszystko to, co przychodzi nam na myśl, gdy mówimy o tzw. nowych mediach. Spór o sam termin – „nowe media” – jest wciąż żywy – czy rzeczywiście są to „nowe media”, czy też może stare wino w nowych bukłakach, czyli ta sama stara treść na nowych nośnikach (Manovich, Lister, Schulz, van Dijk). Inni badacze, pisząc o rewolucyjności wirtualnej przestrzeni i społeczeństwie sieciowym, zaczynają nawet używać terminu „nowe nowe media” (Levinson).
W dniach 17–18 listopada 2011 roku odbyła się II Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców pt. Interdyscyplinarne horyzonty badań mediów oraz I edycja warsztatów metodologicznych medioznawców.
19 listopada 2010 roku odbyła się I Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców.