III OKMM
W dniach 22–23 listopada 2012 roku odbyła się III Ogólnopolska Konferencja Metodologiczna Medioznawców pt. Nowe media. Nowe problemy i metody badawcze? oraz II edycja warsztatów metodologicz-nych. Badacze mediów zostali zaproszeni do refleksji nad „nowymi mediami” – traktowanymi z jednej strony jako przedmiot badań, z drugiej zaś jako narzędzie badawcze, które pozwala np. dokładniej poznać fanów określonych marek, zespołów muzycznych czy też produkcji telewizyjnych, którzy – jak się okazuje – chętnie dzielą się swoimi opiniami choćby w przestrzeni mediów społecznościowych.
Internet, czyli portale, serwisy, wortale, witryny, blogi, fora, mikroblogii, konta społecznościowe, wyszukiwarki, aplikacje, programy, gry etc. czyli wszystko to, co przychodzi nam na myśl, gdy mówimy o tzw. nowych mediach. Spór o sam termin – „nowe media” – jest wciąż żywy – czy rzeczywiście są to „nowe media”, czy też może stare wino w nowych bukłakach, czyli ta sama stara treść na nowych nośnikach (Manovich, Lister, Schulz, van Dijk). Inni badacze, pisząc o rewolucyjności wirtualnej przestrzeni i społeczeństwie sieciowym, zaczynają nawet używać terminu „nowe nowe media” (Levinson).
Używając pojęcia „nowe media”, pragnęliśmy zwrócić uwagę badaczy oraz teoretyków mediów na aspekty, które świadczą o innowacyjności „nowych mediow”. Myśląc o „nowych mediach”, mieliśmy więc w pamięci właśnie ich wirtualność, cyfrowość, interaktywność, hipertekstualność, modularność, dyspersyjność czy wreszcie multidostępność. Owe cechy wyraźnie odróżniają „nowe media” od „starych mediów”, a więc prasy, radia oraz telewizji. Przełamują jednokierunkowość stosunku nadawca–odbiorca. Multilateralność relacji sieciowych stanowi najbardziej istotną funkcję „nowych mediów”. Współzależność i obustronność wymiany myśli, idei, opinii i informacji wśród internautów dokonująca się w czasie rzeczywistym, tu i teraz, w tej samej chwili, co z jednej strony może wzbudzić wśród badaczy uzasadnioną fascynację „nowymi mediami”, z drugiej zaś wprowadzać intelektualny i metodologiczny ferment, kiedy to przychodzi do ich badania.
Podczas konferencji została zaprezentowana książka pt. Quo vaditis? Interdyscyplinarne horyzonty nauk o mediach (red. Tomasz Gackowski, Oficyna Wydawnicza Aspra-JR, Warszawa 2012), która powstała m.in. na kanwie OKMM z 2011 roku.
Zobacz: Spis treści
Wystąpienia prelegentów podczas III OKMM
